Eğitimci ve sosyal girişimci bir kadınım. 2007’de Ashoka’ya seçildim. Günümüzdeki tanımıyla bir filantropistim. Filantropistler sosyal değer ve fark yaratan, vizyoner ve gönüllüleri de çözüm noktasına müdahil eden bir yapıda olmalı. Önce eşimi sonra da depremde evimi ve her şeyimi kaybetmeme rağmen, beni ayakta tutan ve öncü olup yola devam etmemi sağlayan güç neydi? Fark yaratmak gerektiğine neden karar verdim? İnsanların hayatında, bir dokunuş ve bazen saniyelerle gelen felaketler bir dönüm noktası oluyor.

Bu kayıplar, hayatımda bir dönüm noktası oldu. Acılarımı çalışarak unutmak, yaşamıma devam etmek için arayış içindeyken Kadın Emeğini Değerlendirme Vakfı (KEDV) bünyesindeki deprem çalışmalarında saha koordinatörü olarak yer aldım. Afetlerden en çok kadınların, çocukların ve engellilerin etkilendiğini gördüm. Kadınların; bir araya gelerek kendi sorunları etrafında örgütlenip çözüm üretebilecekleri, eşit söz hakkına sahip olabilecekleri, 0-6 yaş arası çocuklarının bakım-eğitim ihtiyaçlarını karşılayabilecekleri ve sorunlarını hem yerel hem de ulusal platformlara taşıyabilecekleri kolektif bir yapıya ihtiyaç vardı.

Şubat 2002’de Nilüfer Kooperatifi’ni kurmaya karar verdim. Ayrıca dar gelirliler ve evsiz kadınlar için sadece kadınların üye olduğu 2 kadın konut kooperatifi de kurdum. Kadınlar, Nilüfer Kadın Kooperatifi Kadın ve Çocuk Merkezi’nde bir araya gelerek aldıkları eğitimlerle rehabilitasyon ve yeniden yapılanma sürecindeki rollerini ve liderliklerini görünür kılma fırsatı buluyorlar.