Adıyamanlıyım. Ailemle 13-14 yaşlarında İstanbul’a geldik. Yıllar sonra bir bakkal dükkanı açtım. Bakkalı açtıktan sonra aklıma bir fikir geldi. Kitap okuma alışkanlığını artırmak için, bakkalda kitaplar bulundurmaya ve kitap özeti getiren çocuklara  ücretsiz  şeker ya da çikolata hediye etmeye karar verdim. Bakkalımda bulunan kitapları çocuklar gelip ücretsiz bir şekilde alabiliyor. 

TÜRKİYE'NİN DÖRT BİR YANINDAN KİTAP GELİYOR 

Yaklaşık 20 yıldır dükkan işletiyorum. Bundan birkaç yıl evvel üniversite öğrencisi oğlum Fırat, yaz tatilinde gelip dükkana bakardı. O zamanlardan birinde oğlum, çocukların kimisinin dükkandan bir şeyler alırken kimisinin de durumundan dolayı alışveriş yapamadığını fark etmiş. O zaman da hali vakti yerinde olmayan çocuklardan birine kitap vermiş. Demiş ki, “Oku, özetini de gel bana anlat. O zaman dükkandan ne istersen onu alabilirsin…” Bu durum çocuklar arasında kulaktan kulağa nasıl yayılmışsa, bir sürü çocuğa ulaşmış. Bu olayın ardından Fırat dükkanda yokken, dükkana bir çocuk geldi ve bana okuduğu kitabın özetini anlatmaya başladı. Çocuğu da tanımıyorum... Ona neden böyle bir şey yaptığını sorunca, "Kitapların özetini okuyan çocuklara bakkaldan bir şeyler veriyormuşsun” dedi. Sonrasında bu durum, çocuklar arasında hızla yayıldı. Biz de dükkanda kitap biriktirmeye başladık. Ardından Türkiye’nin dört bir yanından dükkana kolilerce kitaplar gelmeye başladı. 

GAZETELER SATMAYINCA…

Aslında bu uygulamayı çocukların daha çok iletişim kurması için yaptım. Örneğin markete bir baba-kız geliyor, kızın elinde telefon. Babası kızına soru soruyor, “Evde eksik var mı?”, kız telefona bakmaktan babasına cevap veremiyor. Tüm dünyası o telefon olmuş. Çocukların iletişimleri yok… Çocuklar biraz da bu darlıktan kurtulsun diye böyle bir işe giriştim. Bu arada bakkalda gazete satamadığımın da farkına varınca, gazete satmayı bıraktım ve gazeteleri koyduğum o bölümlere, kitapları koymaya başladım. Üzerine de ‘Bu bakkalda kitaplar ücretsizdir’ yazdım. Böylece daha fazla çocuğa ulaştım. Tabii onlar bana kitap özetlerini geçince, ben de o kitapları okumuş kadar oluyorum. Bu da işin güzel noktalarından biri…

ÇOCUKLAR OKUYABİLSİN İSTİYORUM

Ben, imkansızlıklar yüzünden okuyamadım. Adıyaman’dan İstanbul’a göçtüğümüzde de çalıştığım yerlerde zor şartlar altında hizmet verdim, zorluk çektim. Şimdi istiyorum ki çocuklar okuyabilsin. İstiyorum ki o çocuklar kendini rahatça ifade edebilsin, dünyaları gelişsin. Biz de anne babayız ve anne babanın yüreği yufka olur derler, doğrudur da… Benim de elimden gelen ancak bu kadar. Çocukların gelişimine az da olsa katkıda bulunabilirsem, ne mutlu bana…