Annem, Türkiye’nin ilk kadın metalürji mühendislerinden... Yıllarca bir demir çelik fabrikasında Ar-Ge mühendisi olarak çalıştı ve yine yıllarca meşhur ‘cam tavan’a takıldı. Bu yüzden olsa gerek; bana mühendislikte değil, farklı kulvarlarda kariyer oluşturmamı salık verdi. Babam, hep kendimi geliştirmem ve hep ama hep olabileceğimin en iyisi olmam konusunda beni yönlendirmeye çalıştı. Onların sayesinde kariyer kimliğim kadın veya erkek olmadı, insan oldu. Ama bir şekilde aynı imtiyaza sahip olamayan kadınlar için bir yerlerde, bir zaman, bir şeyler yapabilme isteği ile büyüdüm. 2008 yılında Murat Yeşildere ile tanışmam ve son 10 senemi, bu konuda tutkulu birisiyle çalışarak geçirmem, büyük bir şans ve harika bir fırsat... 8 Mart Dünya Kadınlar Günü etrafında bu yazıyı yazıyor olmam da cabası… Ben, ikinci çocuğu yapmadığına pişman olan bir ailenin çocuğuyum. Beni zor koşullarda büyütmüşler. İkisi de çok kardeşli ailelerden geldikleri için benim de bir kardeşim olsun istemişler. Ama annem iş hayatına ara vermek istemediği için ikinci çocuğu yapmama kararı almışlar. Ara verdiğinde geri dönebileceğine, dönebilse de kariyerinde istediği gibi ilerleyeceğine inanmamış. İşe geri dönememesi durumunda ailenin istedikleri gibi geçinemeyeceğini ve iki çocuğunu, aynı iyi koşullarda büyütemeyeceğini düşünmüş ve beni kardeşsiz büyütmeye karar vermişler.  

ANNELİK VE TÜKENMİŞLİK

40 sene sonra, Egon Zehnder’de çalışmaya başlamam ile beraber; durumun çok farklı olmadığını gördük. Türkiye’de 1.5 milyona yakın kadın, yeniden iş başı yapmak üzere iş arayışında... Bu kadınların 500 bini yüksek öğretim mezunu… Yüksek öğretim mezunu kadınlar iş gücüne katılabilse, GSYİH’ye yılda 30 milyar TL pozitif katkı sağlayacak. Koç Üniversitesi öğretim görevlilerinden Prof. Dr. Zeynep Aycan ile ‘İşe Ara Verme Algı Araştırması’ yaptık. Çalışmakta olan, çalışma hayatına ara veren kadınlar ve kurumsal yöneticilerden oluşan yaklaşık 450 kişi ile yapılan araştırmadan oldukça dikkat çekici sonuçlar elde ettik. İş hayatına ara veren kadınların yüzde 50’si, 1 yıldan fazla süredir iş arıyor. İşe ara vermede en önemli nedenler ise annelik ve tükenmişlik olarak gözüküyor. Tükenmişiz, tükeniyoruz... İşte bu yüzden annem gibi, geri dönemeyeceği için işi bırakmaya çekinen ya da bırakmış ve sıkıntısını çekmiş insanlara destek olabilmek için 2015 yılında YenidenBiz Derneği’ni kurduk. YenidenBiz ile işe dönmek isteyen kadınlara eğitimler veriyor, koçluk, mentorluk sağlıyor, mülakatlar yapıyor ve iş hayatına dönmeleri için fırsatlar sunuyoruz. Zaten çoğu zaman ihtiyaçları; birilerinin onlara ‘yapabileceklerini’ söylemesi. Gerisi geliyor… Bu sayede son 4 yılda, yaklaşık 4 bin kadına eriştik ve 200 kadar kadının da hayallerindeki işe dönmesine vesile olduk! 

FARKLI BİR VERİ TABANI OLUŞTURULDU

Kadın istihdamının artması sadece orta ve üst kademe sorunu değil elbette… Yönetim kurullarına baktığımızda daha da vahim bir tablo var.  2012’de bu konu üzerinde de çalışmaya başladık. Önce Sabancı Üniversitesi Kurumsal Yönetim Forumu ile birlikte yönetim kurullarına aday olabileceğini düşündüğümüz kadınlardan oluşan bir veri tabanı oluşturduk. Daha sonra da Yönetim Kurulunda Kadın Derneği’ni farklı açılardan destekledik. Özellikle de bu havuzdaki kadınları yönetim kurulu kriterleri açısından değerlendirdik ve geri bildirim verdik. Bütün bu çabaların sonucunu sorarsanız; gelişme var ancak çok yavaş. 2012’de Borsa İstanbul’a kote şirketlerdeki kadın yönetim kurulu üyesi yüzdesi yüzde 11,5 iken, 2018’de yüzde 15,2 oldu -yılda yüzde 1’den daha az bir artıştan bahsediyoruz. Dolayısıyla yolumuz hâlâ çok uzun. Umudumuzu kaybetmeden yola devam etmek üzere, 8 Mart günümüz kutlu olsun!